Bicos de piruletas, apertas de algodón, olor a laranxas e grandes corazóns. Blog dos nenos e nenas de infantil da profe Xoana.
viernes, 25 de febrero de 2011
LIBRO
Carlos o papá de Carla, creou o texto dun conto sobre a terra e os volcáns.Modificámolo só un pouquiño e agora o estamos a ilustrar. Cando o rematemos habémolo de colgar no blog. Grazas papá Carlos
VIAXE AO CENTRO DA TERRA
Nun libro moi interesante, vimos que a terra está formada por diferentes capas: o núcleo, o manto e a corteza terrestre. Con plasti fomos compoñendo pouco a pouco o globo terráqueo que quedou unha chulada pero si soubésedes o que pesaaaa. Logo comparamos o noso planeta co globo terráqueo que temos na aula e salíunos case que igualiño. Pero para non esquencer que dentro da terra hai unhas capiñas pegámoslle un corte como se fose un pastel de aniversario.O malo e que non o podemos comer.
COMO O FIXEMOS? Pois primeiro fixemos o núcleo interno empezando cunha unha boliña pequeniña de cor amarelo canario, logo cubrimos con amarelo ovo para o núcleo externo, logo con laranxa para o manto, como tiñamos pouca plasti mezclamos a cor marrón e a cor carne para o manto externo e por último a corteza terrestre de cor azul e de cor marrón. Fixádevos canto amasamos:
COMO O FIXEMOS? Pois primeiro fixemos o núcleo interno empezando cunha unha boliña pequeniña de cor amarelo canario, logo cubrimos con amarelo ovo para o núcleo externo, logo con laranxa para o manto, como tiñamos pouca plasti mezclamos a cor marrón e a cor carne para o manto externo e por último a corteza terrestre de cor azul e de cor marrón. Fixádevos canto amasamos:
RECANTO DO PLANETA TERRA
VOLCÁNS OU PLANETA TERRA?
Temos un Problema co nome do noso proxecto. Hai dúas semanas empezamos a traballar sobre os volcáns. o primeiro que fixemos foi buscar información, recompilala e logo cada un explicabámoslle ao resto o que aprenderamos.Ao analizar esa información, démonos conta que para entender ben as cousas sobre os volcáns temos que estudar tamén o noso planeta terra. Como se formou, de que está composto,onde se atopa e moito máis. Así son os proxectos poden ser pequerrechiños ou ir medrando e medrando ata facerse xigantescos.
martes, 15 de febrero de 2011
UNHA EIRUGA MOI LARPEIRA. XOGANDO
Esquecéuseme contarvos que as nosas eirugas eran moi xoguetonas. Encantáballes xogar ao futbol, tirarse polo tobogán, subirse ás árbores, comer a herba...
UNHA EIRUGA MOI LARPEIRA. O LIBRO
No primeiro trimestre, levamos a cabo un proxecto sobre as eirugas. Tivemos a sorte de ter unha eiruga verde na clase que atopei nunha folla da planta de incienso. Vimos como foi engordando, como teceu o casulo e logo apareceu convertida nunha horrorosa bolboreta. Non era como a do conto de Eric Carl " UNHA EIRUGA MOI LARPEIRA", do cal fixemos a nosa versión. Queredes escoitalo?, pois dalle a PLAY. Se o queres ver en grande preme nas frechas, ao lado de onde pon youtube.
martes, 8 de febrero de 2011
RECORTANDO
PROXECTO OS VOLCÁNS
.Como xa sabedes, Antón chegou un día a clase falándonos de volcáns. Como nos demos conta que sabíamos moi pouco sobre eles, decidimos entre todos, investigar sobre o tema por iso vos mandamos esa notiña na que pedíamos a vosa colaboración. Grazas por responder tan ben. Incluso houbo un papá que creou un conto moi chulo que imos a ilustrar. Seguro que nos vai quedar precioso. Imos a empezar para a semana, así que si queredes mandar algo máis...
PERÍODO ROSA
EL GUITARRISTA CIEGO
. Coñécese como período azul de Picasso ao que transcorre aproximadamente en tre 1901 ata 1904: este nome provén da cor que domina a gama cromática das pinturas, e ten a súa orixe no suicidio do seu amigo Carlos Casagemas o 17 de febreiro de 1901, que o deixou cheo de dor e tristeza.
No noso libro, cando Picasso se atopou co músico cego preguntoulle si víra a súa pombiña perdida, e o músico díxolle, que oxalá tivera vista para podela ver. Esta é a nosa versión de este cadro tan triste.
No noso libro, cando Picasso se atopou co músico cego preguntoulle si víra a súa pombiña perdida, e o músico díxolle, que oxalá tivera vista para podela ver. Esta é a nosa versión de este cadro tan triste.
NIÑA CON PALOMA
lunes, 7 de febrero de 2011
O GUERNICA
Días antes do 30 de xaneiro que é o día escolar da No-Violencia e a Paz, na clase lemos dous libros, " Guernica" e " Y Picasso pinta Guernica". Os dous falan do bombardeo de Guernica. Un ataque aéreo realizado sobre esta simbólica población vasca o 26 de abril de 1937, no transcurso da Guerra Civil Española, por parte da Lexión Cóndor alemana e a Aviación Lexionaria italiana.A cantidade de vítimas civís foi enorme.
A repercusión internacional que alcanzou este bombardeo fixo que sexa unha masacre mundialmente recoñecida e considerada como un icono antibélicoGUERNICA é un famoso cadro de Pablo Picasso, pintado nos meses de maio e xuño de 1937, cuXo título alude AO bombardeo de Guernica vila,a súa interpretación é obxecto de polémica, pero o seu valor artístico está fora de discusión. Non só é considerado unha das obras mais importantes da arte do século XX, se non que se convertíu nun auténtico "icono do século XX", símbolo dos terribles sufrimentos que a guerra infrinxe aos seres humanos.
Como dí Alain Serres, " Acaso o medio máis seguro para loitar cointra a barbarie , non é deixar que canten as cores da vida?". Por iso nós decidimos darlle cor a este cadro e facer así a nosa repulsa contra a guerra.
Na elaboración de este Guernica a todo color que temos exposto no noso corredor participaron todos os nenos e nenas de educación infantil do cole. cada un pintou un folio e logo unímolo a modo de puzzle.
Na nosa clase ademais, decidimos facer os nosos mini guernicas.
O SOÑO DE PICASSO
A volta de Nadal empezamos cun proxecto que puxemos de título " O SOÑO DE PICASSO". Chámase así, por que parteu dun libro que leva ese mesmo título e que aos rapaces lles encanta. Conta a historia da vida de Picasso dunha forma moi bonita. Cando Picasso era pequeno pintou dunhas pombiñas, pero unha mañá unha de elas non estaba. Picasso adica toda a vida a buscar a súa pombiña perdida. A medida que vai pasando a historia, van aparecendo personaxes dos seus cadros como "Nena con Paloma", "O músico cego"...
Ao final Picasso, atopa a súa pombiña nun letreiro que anunciaba o congreso da Paz en París. É un libro fermosísimo.Despois de ler o libro debuxamos aos personaxes que máis nos gustaron.Algúns dos nosos debuxos..